Αναγνώστες

Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

Υγροκύβη η πορφυρόχρωμη


Hygrocybe punicea (Fr.) P. Kumm.

Syn. Hygrophorus puniceus Fr.  
       Hygrocybe acutopunicea R.Haller, Aar.& G.H.Moller

Hygrophoraceae


Υγροκύβη η πορφυρόχρωμη, Κύθηρα
Αρκετά σπάνιο μανιταράκι που αναπτύσσεται σε ακαλλιέργητους αγρούς και λιβάδια που δεν έχουν δεχτεί χημικά λιπάσματα και παρασιτοκτόνα.
Ο πρωτοπόρος μυκητολόγος Elias Magnus Fries την ταξινόμησε με το όνομα Agaricus puniceus στο έργο του Systema mycologicum το 1821. ( Την εποχή, που όλα σχεδόν τα ελασματοφόρα μανιτάρια κατατάσσονταν στο γένος Αgaricus. To 1871 o Γερμανός μυκητολόγος Paul Kummer, μετέφερε το είδος στο γένος Hygrocybe.


To όνομα του γένους προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις υγρός+ κύβη= κεφαλή, και το χαρακτηριστικό επίθετο από το λατινικό puniceus= πορφυρός
Συχνά συγχέεται με την Υγροκύβη την κόκκινη , Hygrocybe coccinea,που είναι όμως σημαντικά μικρότερη με πιο ανοιχτόχρωμο καπέλο, που κιτρινίζει στις άκρες, και κόκκινο πόδι. Γενικά, τα είδη του γένους Υγροκύβη ταυτοποιούνται αρκετά δύσκολα ακόμα και από ειδικούς.
Παρόλο που το μανιτάρι αναφέρεται στη βιβλιογραφία σαν βρώσιμο υπάρχουν αρκετές αναφορές δηλητηριάσεων από αυτό το είδος. Η αξία του εξ άλλου, βρίσκεται στην ομορφιά του.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Κλιτοκύβη η εύοσμη


Clitocybe odora (Bull.) P. Kumm.


 Κλιτοκύβη η μυρωδάτη

Tricholomataceae



 Κύθηρα, Νοέμβριος 2013


Η γλυκιά μυρωδιά γλυκάνισου που αναδίδει αυτό το μανιτάρι το κάνει να ξεχωρίζει στο δάσος. Σε νεαρή ηλικία έχει όμορφο γαλαζοπράσινο χρώμα που γίνεται ανοικτό γκρίζο καθώς μεγαλώνει. Αναπτύσσεται σε μικτά δάση κάτω από παχιά στρώματα φύλλων και συχνά είναι η διάχυτη γλυκιά μυρωδιά του, που βοηθά στον εντοπισμό του.
Παρόλο που το γαλάζιο χρώμα στη φύση πολύ σπάνια συνδέεται με βρώσιμα είδη, το μανιτάρι αυτό θεωρείται πολύ νόστιμο και μαζεύεται συστηματικά, ιδιαίτερα στην Αγγλία και τη Βόρεια Ευρώπη, όπου και ευδοκιμεί.
Η κλιτοκύβη η εύοσμη περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1784, από τον Γάλλο μυκητολόγο Jean Baptiste Francois Pierre Bullliard, που του έδωσε το όνομα Agaricus odorus.
Ο Γερμανός μυκητολόγος Paul Kummer μετέφερε το 1871 το είδος, στο γένος Κλιτοκύβη και το όνομά του έγινε Κλιτοκύβη η εύοσμη ή Κλιτοκύβη η μυρωδάτη, όπως συχνά μεταφράζεται το όνομα του είδους στα Ελληνικά.
Το όνομα του γένους κλιτοκύβη προέρχεται από το ελληνικό κλιτύς = πλαγιά + κύβη = κεφάλι και το χαρακτηριστικό επίθετο του είδους odora, από το λατινικό odor, odoris= οσμή, μυρωδιά.

Στα Κύθηρα το βρήκα σε πευκοδάσος και όπως έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, οι Τσιριγώτες αποφεύγουν να συλλέγουν μανιτάρια κάτω από πεύκα.