Κλιτοκύβη η εύοσμη

Clitocybe odora (Bull.) P. Kumm.

 Κλιτοκύβη η μυρωδάτη

Tricholomataceae

 Κύθηρα, Νοέμβριος 2013

Η γλυκιά μυρωδιά γλυκάνισου που αναδίδει αυτό το μανιτάρι το κάνει να ξεχωρίζει στο δάσος. Σε νεαρή ηλικία έχει όμορφο γαλαζοπράσινο χρώμα που γίνεται ανοικτό γκρίζο καθώς μεγαλώνει. Αναπτύσσεται σε μικτά δάση κάτω από παχιά στρώματα φύλλων και συχνά είναι η διάχυτη γλυκιά μυρωδιά του, που βοηθά στον εντοπισμό του.

Παρόλο που το γαλάζιο χρώμα στη φύση πολύ σπάνια συνδέεται με βρώσιμα είδη, το μανιτάρι αυτό θεωρείται πολύ νόστιμο και μαζεύεται συστηματικά, ιδιαίτερα στην Αγγλία και τη Βόρεια Ευρώπη, όπου και ευδοκιμεί.

Η κλιτοκύβη η εύοσμη περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1784, από τον Γάλλο μυκητολόγο Jean Baptiste Francois Pierre Bullliard, που του έδωσε το όνομα Agaricus odorus.

Ο Γερμανός μυκητολόγος Paul Kummer μετέφερε το 1871 το είδος, στο γένος Κλιτοκύβη και το όνομά του έγινε Κλιτοκύβη η εύοσμη ή Κλιτοκύβη η μυρωδάτη, όπως συχνά μεταφράζεται το όνομα του είδους στα Ελληνικά.

Το όνομα του γένους κλιτοκύβη προέρχεται από το ελληνικό κλιτύς = πλαγιά + κύβη = κεφάλι και το χαρακτηριστικό επίθετο του είδους odora, από το λατινικό odor, odoris= οσμή, μυρωδιά.

Στα Κύθηρα το βρήκα σε πευκοδάσος και όπως έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενη ανάρτηση, οι Τσιριγώτες αποφεύγουν να συλλέγουν μανιτάρια κάτω από πεύκα.